I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. I’m a great place for you to tell a story and let your users know a little more about you.

Het weeshuis, een plek van komen en gaan!

(9 april)

Buenos días

Zoals eerder gezegd beginnen we steeds beter ons eigen ideeën en activiteiten te introduceren in het weeshuis. Zo zijn we maandag gestart met een mini ‘projectje’. Deze week staat het maken van een piñata op het menu! (Voor diegene die niet weten wat dit is: Een figuur, gemaakt uit papier-marché. Na enkele keren kloppen op de figuur is deze kapot en valt er lekkernij uit de figuur.) Iedere dag ondernemen we een stapje, om onze piñata te maken. Een doel dat we zondag ook hadden gesteld, is dat alle kindjes van het weeshuis iets zouden hebben gedaan aan de piñata’s. Zo begonnen we maandag met een ballon te bedekken met papier-marché met alle kindjes van 7-14 jaar . In groepjes van vijf kinderen kregen ze één ballon. Na een kwartier praten, konden we eindelijk onze uitleg doen. Na onze uitleg hebben de kindjes fantastisch goed gewerkt. Enkel wat daarna gebeurde was wat minder prettig. Eén kindje gaf per ongeluk een stoot aan een kindje, waardoor er een kettingreactie ontstond van slaan – roepen – tieren -… We moesten de activiteit beëindigen voor deze kinderen. Na deze dag besloten we om de piñata’s in kleinere groepen te gaan maken. Zo starten we dinsdag het schilderen van de piñata’s met zes kindjes. De allerjongste kregen allemaal een ballon en mochten hun eigen fantasieën en kleuren op de bijna-piñata’s loslaten. Dit werd door hen gesmaakt. (Tevens was het ook duidelijk te merken aan hun kleren en de vloer ;-) )! Woensdag gingen de oudere kinderen de piñata’s verder versieren. Doordat alle kinderen vanaf 7 jaar naar opnames van een televisieshow gingen, werden Laura – Ilona en ik gedropt bij de kleinste spruiten van het weeshuis. Wassen, plassen, ruzies oplossen en douchen stond op het menu en neem van mij aan, mijn kaars was om 13u uit! Doordat de piñata’s woensdag niet versierd konden worden, werd dit opgeschoven naar donderdag. De piñata’s zien er prachtig uit en helemaal klaar om morgen ‘kapot’ te gaan. Foto’s van vrijdag, zullen jullie in mijn volgende blogbericht zien verschijnen! ;-)

Deze week heb ik ook van vier schatten van een jongens afscheid moeten nemen. De periode dat zij geplaatst waren zat er op, waardoor ze terug naar hun familie mochten. Ook al ken ik de kinderen minder lang als de opvoed(st)ers, moest ik toch even op mijn tanden bijten. Op vijf weken tijd heb ik toch ook wat kunnen bereiken bij de kinderen, heb ik hen veel liefde gegeven en kreeg ik heel wat liefde terug. Het weeshuis, een plek van komen en gaan! Enrique, Geovany, Douglas en Juan Carlos het gaat jullie goed! ;-)

Natuurlijk hebben we voor deze mini-projectweek ook nog wat meer moois van Ecuador ontdekt. We trokken naar Isla Puna, een eiland in de Golf van Guayaquil. Na een mooie boottocht met het spotten van pelikanen, Blauwvoet Jan van Gent en als kers op de taart dolfijnen, kwamen we aan op het eiland. We merkten al snel dat het een zalig rustig weekendje ging worden, na het leeg drinken van een kokosnoot! Een plons in de zee, een stevige wandeling over het strand naar een dorpje in de buurt en zonnen in een hangmat tussen de palmbomen, maakten dit weekendje als ‘Expeditie Robinson’ compleet! :-)

Na een viertal weken heel het gebeuren te observeren in het weeshuis. Kwam ik op de gedachte om een snoezelruimte te integreren in het weeshuis. Een plek waar de kinderen terecht zouden kunnen na een woedeaanval, agressieve aanval, een moment van rust,… Ideeën die bij ons op kwamen na een overleg. Dinsdag kregen we de kans om onze ideeën op tafel te gooien bij de directie, deze waren zeer enthousiast! Ze vonden het een ‘eer’ om zo te horen te krijgen, dat wij mee(r) in hun weeshuis willen stappen. M.a.w. zal een groot deel van het gesponsorde geld, dat we hebben ingezameld hebben met de Ecuacroques gaan naar een snoezel-speelruimte voor de kinderen. Ik houd jullie zeker op de hoogte van plannen die we maken om deze ruimte te realiseren! :-)

Dit weekend trekken we met een achttal studenten naar Cuenca, een pittoresk bergdorpje in het Andesgebergte.

Abrazo!

Cuenca en Puerto López, de plaatsen waar ik cultuur en natuur gezien heb!

(18 april 2015)

Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog wat gepost heb hier! Dit blogbericht begin ik met het einde van het vorige blogbericht. In het vorige vertelde ik jullie dat we in het weeshuis een piñata aan het maken waren en dat we deze vrijdag (10/04) gingen gebruiken. Jammer genoeg werd de gebruikelijke traditie van het ‘kapot slaan’ niet gerealiseerd. Enkele kinderen hadden de dag van te voren de piñata’s kapot getrapt. Hierdoor bleef er niet meer veel over van het hele gebeuren. Zelf waren we toch wel teleurgesteld en besloten we om het snoepgoed voor ons te houden en dit een andere keer uit te delen.

Vrijdagnamiddag vertrokken we met een zevental studenten naar Cuenca, een bergdorpje waar je oude Spaanse koloniale gebouwen kan bewonderen. T.o.z. van Guayaquil was dit een zeer rustige en propere stad. We hebben gedurende het weekend verschillende kerken, de kathedraal, de rivier en Incaresten kunnen bewonderen. Heel het weekend lang zijn we ondergedompeld in festiviteiten, het was namelijk de 458e verjaardag van de ‘gemeenschap’ in Cuenca. Daardoor konden we een hele stoet beleven, waren er verschillende concertjes en waren de mensen in een opperste gezellige bui! Buiten al deze festiviteiten trokken we zondag naar een heuveltje waar je Incaresten kan bewonderen. Beneden was er een gezellig dierenparkJE met lekkere Belgische wafels, terwijl je boven van een prachtig uitzicht kon genieten. Dit tussen de delen van een Incarijkje.

Maandag en dinsdag trokken we opnieuw naar het weeshuis. Deze dagen hebben we geen activiteiten kunnen uitvoeren. Maandag regende het pijpenstelen en konden we geen activiteit van de opvoeders organiseren. Terwijl dinsdag uit een onverwachtse hoek een heel feestje was georganiseerd door Filipijnse vrijwilligers. In het begin dachten we dat het echt voor de kinderen werd georganiseerd… Alhoewel het een hele commerciële bedoeling bleek te zijn. Alles wat er met de kinderen werd gedaan, werd gefilmd. Deze film moest aan ene ‘pastor’ duidelijk maken, dat het gegeven geld goed geïnvesteerd werd. Wat kregen de kinderen dan allemaal? In de eerste plaats werden ze (bijna) verplicht om veel te eten, eerst een hoofdgerecht – dan een ijsje – dan snoep – dan brood en tot slot nog een groot stuk cake, moesten de jongeren maar op krijgen. De opvoeders vonden het ook maar niks, zeker als je zag hoeveel voedsel er nog over was. Op het einde kregen de kinderen nog allemaal een cadeautje, waarbij ze in een camera het volgende geprepareerd zinnetje moesten zeggen (in het Spaans): “Dankjewel pastor, ik hou van de pastor!”. Door dit commerciële feestje sloot ik de werkweek met gemengde gevoelens af. Kon het geld niet beter in andere zaken geïnvesteerd worden in het weeshuis?

Inderdaad! Twee dagen werken en het was tijd voor weekend. Samen trokken Loes, Geraldine en ik met het gezin van Geraldine woensdag naar Puerto López, een vissersdorpje dat bekend staat voor het walvissenseizoen. Jammer genoeg komen deze dieren pas in juni. Natuurlijk hadden wij een hele andere planning! Donderdag trokken we er namelijk op uit naar Isla de la Plata. Een eiland in de Stille oceaan. Dit eiland staat meer bekend als de miniGalapagos. Op dit eiland kan je alle dieren terugvinden die je ook kan bewonderen op de Galapagos, buiten de Galapagospinguïn! ;-) We trokken met de boot naar het eiland. Daar aan gekomen, begon onze wandeling. Tijdens deze wandeling konden we de Blauwvoet Jan van Gent op een halve meter afstand bekijken. Tevens konden we het paringsritueel van de Fregatvogel bewonderen. Het mannetje blaast een ‘rode zak’ onder zijn snavel helemaal op. Het mannetje met de ‘grootste en mooiste’ zak heeft het meeste kans om een vrouwtje te scoren. Na deze wandeling werden we terug op de boot gedropt. Na enkele restjes van onze watermeloen in de zee te gooien kwamen de waterschildpadden piepen. Een aaitje hier en een fotootje daar, het was allemaal mogelijk! Tot slot namen we een duikje in de zee en konden we snorkelen tussen prachtige gekleurde vissen. Een dag om niet snel te vergeten!

Alhoewel de tweede dag in Puerto López ook geen mindere was! ;-) We werden ’s ochtends opgehaald om te paard voor 6,5u doorheen de jungle te gaan trekken. Het is zeer moeilijk te beschrijven wat ik voelde. Mijn gedachte daar en tegen is een pak makkelijker ‘Wat een vrijheid en natuur. Dit wil ik meer kunnen bewonderen!’. Een steile berg op en een steile berg af, was voor de paarden niets teveel. Na heel wat foto’s van deze prachtige natuur te kunnen trekken, moesten de kersen op de taart nog komen! Het spotten en bijna vasthouden van een tarantula? Daar zei ik geen nee tegen! Eerst heel wat angsten overwinnen om dit blad vast te houden, maar een euforisch gevoel nadien. Zeker als het knapste nog moest komen! Het spotten van kapucijnaapjes. Deze aapjes komen het meeste voor in Latijns-Amerika of in de dierentuin. ;-) Een eer om er een foto van te kunnen trekken in het wild! Een prachtige natuurwandeling met vlinders en prachtige vogelgeluiden om ons heen was de perfecte afsluiter voor een fantastisch en rustig weekend!

iHasta luego!

PS. Nog MAAR 5 weken en ik ben terug te vinden op Belgische bodem, wat gaat de tijd hier toch snel! :o

Het weeshuis, de plaats waar plannen worden gerealiseerd!

(29/04/2015)

Na een prachtig weekend, begon er weer een stageweek. Samen met de kinderen trokken we woensdag en donderdag op uitstap. Woensdag (22/04) zijn we naar Parque Histórico geweest. Dit is een park midden in onze stad, Guayaquil. Dit park staat bekend rond de tropische dieren die je kan vinden, waarbij hun natuurlijke omgeving zo goed mogelijk is nagebootst. Tot slot is er ook een speeltuin waar groot en klein kunnen spelen. Deze uitstap werd betaald door het ingezamelde geld van de wafelverkoop en Ecuacroques. De kinderen kregen als 11-uurtje een lekkere empanada en een verfrissend sapje. Ik kan met trots zeggen, dat deze activiteit een waar succes was! Ik heb de kinderen nog nooit zo blij en gelukkig gezien, gedurende mijn twee maanden hier in Ecuador. We hebben wel honderden keren ‘gracias’ gehoord. Tevens deed het ook deugd, dat de kinderen heel de dag geen ruzie hebben gemaakt en alles samen konden delen.
De volgende dag trokken we samen met de kinderen naar de zee. Je kan je al wel inbeelden (of beter horen) hoe de busrit bij de heenreis was. De meeste kindjes vol zenuwen, want sommige gingen voor de allereerste keer de oceaan zien! Daar aangekomen en een lekker 11-uurtje te krijgen van vrijwilligers gingen we een plons wagen in de zee. Alhoewel de kinderen het niet hadden verwacht, dook ik samen met hen de zee in! Lachen, gieren, brullen, schelpen rapen, voetballen op het strand, achter een pelikaan lopen,… we deden het allemaal om weer een fantastische dag mee te maken! Door al het spelen en feestgeruis aan de zee, was de terugrit wel een pak stiller… en hier en daar werden er uiltjes gevangen. ;-)

Na een plezante week werden er plannen gesmeed om met een 8-tal studenten naar Montañita te gaan. Montañita, meer bekend als ‘Loret da Mare’ van Ecuador. Een misschien wat eerder Westers weekend, maar na twee maanden, kan een goed feestje goed doen, zo dachten we. ;-) Gelijk hadden we! Overdag genieten aan het strand en souvenirtjes kopen en ’s avonds alle remmen los laten gaan!

Na een tweetal maanden stage te lopen in het weeshuis, zijn de laatste drie dagen stage aangebroken. Maandag begon deze korte week, met een presentatie door de kinderen. Knutselwerkjes, Folklore (= een soort volksdans), leesmomentje en alles wat de kinderen op muzikaal vlak hadden geleerd, werd getoond. Kippenvelmomenten en op de tanden bijten hoorden er daardoor echt wel bij! Het besef dat ik na deze 8 weken een fantastische band heb opgebouwd met de kindjes en de gedachten om ze los te moeten laten… Een zeer raar gevoel!
Gelukkig neem ik nog niet definitief afscheid van hen, want volgende week start het nieuwe schooljaar in Guayaquil! Gedurende twee weken zal ik de start van het Ecuadoriaanse schooljaar meemaken. Telkens van 7-13u zal ik lesgeven aan kindjes van het 2e-7e leerjaar. (Het tweede leerjaar hier, stemt overeen met het eerste leerjaar in België. Dit komt doordat het eerste leerjaar van Ecuador een overgangsklasje is!) Super benieuwd wat dit allemaal gaat geven!

Tot slot kan ik jullie al meer vertellen over ons project, de snoezelruimte. Vanaf maandag (04/05) staat de houtenconstructie op zijn juiste plaats. Geraldine, Loes en ik zijn maandag en dinsdag naar de winkel geweest om deftige kussens te bestellen en knuffels, doeken en versiering te gaan kopen. De snoezelruimte zelf, zal pas binnen twee weken volledig af zijn. Dit komt doordat de kussens besteld moeten worden, we hebben ze namelijk in een thema gegoten! Ons thema is ‘jungle’, gepaste prenten van dieren – palmbomen - … waren daarom zeker welkom. Dit thema hebben we gekozen, omdat het ‘dierenrijk’ de kinderen van het weeshuis ontzettend aanspreekt. Tevens kan je de ‘jungle’ ook in Ecuador zelf vinden. Zo brengen we de ‘oriente’ een stukje dichter bij de ‘costa’. ;-)

Ik ben nu alvast klaar om aan een vierdaagse te beginnen in het Andesgebergte!

iHasta luego chicos y chicas!

Laura, Geraldine, Berten & Loes