Laura, Geraldine, Berten & Loes
In Ecuador
e.
iHola Amigo’s!
Ondertussen is het al onze vijfde dag in Ecuador. We zijn hier heel goed ontvangen met lekkere croques en een pintje! We waren wel heel moe na onze vlucht dus zijn we nadien meteen gaan slapen. Casita Belga valt heel goed mee zoals jullie kunnen zien:
Op de eerste dag zijn we de stageplaats van Joke en Céline gaan bezoeken, twee toffe meisjes die ook in de casita verblijven. Vervolgens zijn we onze eigen stageplaats gaan bezoeken.
La Guarderia is een kinderopvang waar soms wel 50 kinderen tegelijk worden opgevangen. De ruimte is best wel klein maar alles is wel aanwezig. Ik heb wel soms de indruk dat de kindjes heel vaak op een stoel worden gezet en niet veel mogen spelen. Ze zijn heel erg zuinig met het speelgoed dat ze van de vorige studenten hebben gekregen! Ik hoop dat we binnenkort wat activiteiten kunnen aanbrengen zodat er toch wat meer met de kindjes gespeeld kan worden.
de kinderopvang, onze stageplaats
Na ons eerste bezoekje zijn we naar een punt gereden waarbij je over héél Guayaquil kon kijken, echt een zalig uitzicht! Guayaquil is echt wel groot! Nadien zijn we aan de Salado-rivier ook nog iets gaan drinken en toen zagen we plots een leguaan.
Op onze tweede dag zijn we een bezoekje gaan brengen aan het weeshuis, dit zal onze stageplek zijn in de maand mei. De kinderen zijn daar 0 tot 14 jaar oud en heel aanhankelijk. Ze hebben vaak al heel wat meegemaakt, best wel spannend ook! Het weeshuis zag er wel heel goed onderhouden uit en ze hadden ook een hele mooie muziekklas. Er hebben twee jongens (Jeremey en Frenando) voor ons zelfs een klein concertje gegeven.
Dag drie: vandaag de eerste keer stage in La Guarderia!
Met een bang hartje zijn we op de bus gestapt. Het verkeer is hier echt chaotisch, geen rijvakken, niemand die oog heeft voor de verkeersborden en voorbijsteken langs rechts. Dat kan allemaal hier!!!
De bus stopt ook niet als je wil afstappen, je moet gewoon springen. We hebben natuurlijk wel het voordeel dat we blanke meisjes zijn en alle jongens dan plots heel charmant zijn :-)
We zijn er uiteindelijk toch heelhuids geraakt en het personeel in La Guarderia was echt heel vriendelijk. Met ons beste Spaans probeerden we wat te communiceren, best wel grappig want ik kan echt nul de botten Spaans heb ik gemerkt! Ze vragen hier ook constant of je een lief hebt en of je nog geen baby’s hebt. Blijkbaar hebben meisjes op 15 jaar al hun eerste kindje!
Dag 4: Vrijdag was het onze laatste werkdag in La Guarderia voor ‘la fin de semana’, ofwel ‘het weekend’.
We waren een beetje later als anders maar La Guarderia was nog gesloten. Na een beetje wachten zagen we Anna, één van de begeleidsters en zij vertelde ons dat ze de kinderopvang gingen schilderen en dat er dus geen kindjes kwamen. We hebben dan maar onze handen uit de mouwen gestoken en de kinderopvang mee helpen opfrissen! Muziek volle bak en maar dansen tijdens het werken. Ik kan daar wel aan wennen denk ik! :-)
Vrijdagavond zijn we ook nog naar de vismarkt geweest. Ze verkopen hier haai, inktvis, scampi's,... en dat allemaal onder één dak. We zochten nog een vis(ke) voor zaterdagavond dus gingen we 'op jacht'.
( 't was echt heel lekker).
Zaterdag zijn we met de hele groep naar de Malecon geweest. We hebben daar 400 trappen gedaan in de blakende zon om nadien te kunnen genieten van een super mooi uitzicht op 'Las Peñas'! Nadien zijn we bovenaan een stevige cocktail gaan drinken. :-)
Hola!
Het is ondertussen al onze 2e week hier in Guayaquil dus tijd voor een nieuw blogberichtje!
Vorige week zondag ben ik samen met nog 4 andere meisjes van de Casita naar parque Historico geweest. Je kan het een beetje vergelijken met een (tropische) zoo. In het park kon je ook oude gebouwen bezichtigen en er werden shows gegeven waarbij de mensen nog authentieke kledij droegen. Wij dachten natuurlijk “kom we gaan ons Spaans wat oefenen en eens luisteren naar zo’n show” maar ineens kwamen er 2 mannen met een micro naar ons en echt heel het publiek begon met ons te lachen omdat we er echt niets van verstonden!
Nadien hadden we afgesproken met de rest van de groep om te gaan kijken naar de krokodillen op het eiland Isla Santay. Door een communicatief misverstandje hadden we ons door de taxi per ongeluk laten afzetten aan de verkeerde brug waardoor we eerst 5 km in de hitte moesten wandelen zonder dat we iets van water bijhadden . Om het verhaal kort te houden; we zijn dus niet meer tot aan de krokodillen geraakt maar we hebben na onze wandeling wel nog kunnen genieten van een frisse cola!
Maandag trokken we weer op stage. Omdat we de namen van de kindjes nog niet zo goed kenden, hadden we enkele ballen meegenomen om eens wat spelletjes met de kindjes te kunnen spelen. Helaas was dit niet zo’n succes bij de Tia’s… zij vonden het eerder een drukke bedoeling dus moesten we er al snel mee stoppen. Wel jammer natuurlijk, maar we hebben er ook weer uit geleerd. Communiceren is echt nog moeilijk aangezien wij nog niet zo goed Spaans kunnen. Het was dan ook vrij moeilijk om de spelregels over te brengen op de kinderen…toch nog maar een beetje oefenen dan?
Dinsdag kwam Hilde langs op onze stage en mochten we eens een kijkje gaan nemen in het schooltje recht tegenover de kinderopvang. Voorlopig waren er nog werken aan de gang maar als dit afgewerkt zou zijn, zouden we eventueel daar activiteiten met de kindjes kunnen doen. In het schooltje is veel meer bewegingsruimte voor de kinderen dus dat zou wel echt leuk zijn.Samen met Hilde stelden we voor aan de verantwoordelijke van ‘La Guarderia’ dat we voor hen verf zouden kopen om de kinderopvang wat meer op te fleuren.
Op woensdag begonnen we al meteen te schilderen. Ik had op voorhand een ontwerp getekend voor de voorgevel van de kinderopvang. Eerst leek het alsof de Tia’s van de kinderopvang daar niet zo blij mee waren. Later bleek dat ze er gewoon extra figuurtjes bij wilden schilderen. Ze zijn hier allemaal zot van ‘VeoVeo’, dat is een kinderprogramma op tv. We besloten dan toch ook maar wat VeoVeo-figuurtjes er bij te schilderen en uiteindelijk werd de kinderopvang heel erg fleurig en op en top kindvriendelijk. Hierbij zijn de eerste centjes van onze croque-dagen al goed besteed! Nogmaals dank aan alle sponsors! :-)
De rest van de week verliep alles zowat volgens het zelfde ritme. Toch was ik blij wanneer we vrijdag weer konden uitblazen op de Casita. Hilde maakte voor ons cocktails, echt super lekker! We speelden nog wat spelletjes met de hele groep en wat muziek op de achtergrond en iedereen was weer eventjes helemaal ‘zen’.
Zaterdag vertrokken we op weekend naar de ‘Haciënda’. De Haciënda is het landbouwproject van Eslabon Social. Loes en ik mochten bij Giovanni in de truck zitten. De laatste kilometers was er enkel nog een zandweg door de natuur dus kwamen de andere studenten mee in de laadbak zitten. Wij waren echt efkes precies op safari, heel tof! De laatste 5km besloten Joke, Laura, Loes en ik om te wandelen tot aan de haciënda. Onderweg zagen we echt hele mooie vlinders en vogels.
Aangekomen op de haciënda hadden we echt een mooi uitzicht vanuit onze hangmatten! Na een hele week hard werken en schilderen in ‘La Guarderia deed dit rustig weekendje me wel goed.‘s Avonds hebben we de barbecue aangestoken en wat rond het kampvuur gezeten. Van slapen kwam bij mij niet zoveel in huis. Er zaten heel wat muggen en andere beesten. We sliepen dan wel onder een muskietennet maar ik heb toch de hele nacht liggen woelen en ook weer wat muggenbeten bij!
De volgende morgen had Hilde voor ons verloren brood gemaakt. GOE GEGETEN!
Enkele van de studenten maakten nog een ritje op het paard van Sebastiaan maar ik en Laura hebben nog verder zitten lezen in de hangmat. Tegen de middag werd alles opgeruimd en keerden we terug naar de Casita. Aangekomen in de Casita zagen we dat Henri (de mede-eigenaar van de Casita) zijn hele familie hier had uitgenodigd. Van een rustig weekendje vielen we plots in de drukte van een Ecuadoriaans familiefiësta. Eventjes wennen toch!
Vandaag zijn we weer op stage geweest, ’t was echt een rustig dagje. We hadden kleurplaten mee en kleurtjes, dit vonden de niños wel tof! Het viel wel op dat ze dit nog niet vaak hadden gedaan. Sommigen wisten zelfs niet dat ze de punt van hun potlood naar beneden moesten houden, maar daar kan natuurlijk nog op geoefend worden! Nadien hebben we toch nog eens geprobeerd om een balspelletje aan te brengen. Deze keer lukte het echt al veel beter. We leren toch elke dag weer wat nieuwe Spaanse woorden bij, al blijft het toch ook nog moeilijk!
Hasta luego! x
Buenos dias!
Deze week was het een iets of wat bewogen week voor mij. Op stage is het de ene dag super tof en de andere dag is dat weer wat minder omdat ik toch vaak nog moet wennen aan de kritische opmerkingen die Tia Anna en Tia Evelien vaak geven.
Op woensdag besloten we om eens te bekijken wat ze nog allemaal konden gebruiken in de kinderopvang. In de kinderopvang hadden de Tia’s ons verteld dat ze al 3 maanden niet goed betaald werden en dat ook de zeep, toiletpapier,… vaak uit hun eigen zak werd betaald.
Op stage moeten we ook de kinderen wassen. Het viel ons daarbij op dat veel kindjes last hebben van luisjes. We besloten dus na onze stage om samen met Hilde naar ‘de Rio Centro’ te rijden om nog wat inkopen te doen en de kinderopvang op die manier nog wat te ondersteunen. We kochten voldoende zeep, luizenshampoo en kammetjes, een handdoek per Tia, toiletpapier, een magneetbord,… allemaal praktische zaken die nog wat ontbraken in de kinderopvang.
Hier waren de Tia’s wel heel dankbaar voor!
In de Rio Centro is ook een winkel met knutselgerief. We besloten om wat materiaal mee te nemen zodat we de komende dagen op stage ook eens wat activiteiten konden doen met de kindjes.
Loes en ik maakten tekeningen, ik tekende en Loes kleurde alles netjes in. Ook Hilde en Berten hebben ons goed geholpen bij het inkleuren en omlijnen. Donderdag namen we de tekeningen mee, wat gekleurde isemo-bolletjes en lijm. Het was de bedoeling dat de kinderen de isemo-bolletjes op de juiste kleur op de tekening kleefden. Best nog wel moeilijk voor de kindjes, de meesten zeggen tegen ELKE kleur ‘amarillo’ (=geel). De Tia’s vertelden ons ’s middags dat er op vrijdag geen kinderen zouden zijn omdat ze opnieuw zouden schilderen in de kinderopvang. Ik had hier echt absoluut geen zin meer in na alle schilderwerken van vorige week. (de muren zijn hier niet altijd zo mooi recht en egaal als bij ons thuis) We mochten wel langer uitslapen want we zouden pas om 9u moeten beginnen.Een uurtje langer mogen slapen en toch nog te laat komen op onze stage…
De Tia’s stonden ons vrijdag al op te wachten en tikten al op hun ‘luchthorloge’. In plaats van te schilderen wilden ze een wiskunde/woordenschat lesje van ons. Hup, papier op de muur en wij mochten beginnen les geven aan de Tia’s! Na een tijdje was mijn huid plots interessanter en wilden ze allemaal eens komen voelen omdat onze huid blijkbaar anders aanvoelt als die van hen. Nadien kwam Tia Anna zelfs baby-olie op mijn armen smeren… tegen de muggenbeten…
Ik heb ook eens met Hilde besproken of het mogelijk was om eens alleen op stage te gaan. Mijn Spaans is nog steeds met veel, of zelfs met ENORM VEEL haar op! Ik denk dat het me goed zal doen als ik hier wat meer mijn plan kan gaan trekken! Omdat we nog met drie samen staan moest dit natuurlijk wel eerst besproken worden. Laura wilde liever nog niet meteen alleen op stage dus we moeten nog even kijken hoe dit dan in zijn werk zal gaan, aangezien Loes het ook wel ziet zitten om eens in haar eentje stage te lopen.
We spraken wel al af dat we volgende week maandag al eens een kijkje gaan nemen in het weeshuis. Hier zullen we ook stage lopen in de maand mei, maar voor ons afstudeerproject is het al wel nuttig dat we nu al eens kunnen gaan observeren.
De plannen voor het weekend zijn wat gevarieerd; Laura, Thaïs, Renee en Kristof wilden graag een weekendje naar Montañita om te gaan feesten en alle anderen wilden liever naar Puerto Engabao om te gaan surfen en wat te genieten op het strand of een terrasje… moeilijke keuze... Ik heb uiteindelijk – na lang twijfelen- gekozen voor een weekendje Puerto Engabao.
Heel blij dat ik toch de keuze heb gemaakt om mee te gaan op weekend naar Puerto Engabao! Onze hostel viel echt heel goed mee en het weertje aan de zee was zalig! Op zaterdag hebben we de hele dag op het strand gezeten en gezwommen tussen de golven die hier toch wel wat groter zijn als in België! Puerto Engabao is een strandje waar veel surfers zitten. Dit hebben we dan ook op zondag zelf eens uitgeprobeerd. Het surfen was echt super tof en we hadden hele goede begeleiders, hierdoor heb ik toch enkele keren kunnen rechtstaan op mijn surfplank! Vrij vermoeid en met een rood kleurtje keerden we die avond weer naar de Casita. Ook nog het melden waard: de scampi’s zijn hier echt top!
Maandag 24/03 ben ik met de andere kleuterjuffen eens een kijkje gaan nemen in het weeshuis. Aangezien ons afstudeerproject gaat over kinderen die opgroeien zonder ouders was dit super interessant voor ons. De kinderen in het weeshuis zijn vaak een stuk ouder en dit was ook wel eventjes wennen. Het was wel fijn om met de kinderen in het Spaans te praten. Ze deden heel erg veel moeite om zich verstaanbaar te maken en leerden ons tal van nieuwe woorden. Je merkt wel dat sommige kinderen enorm veel aandacht vragen en erg aanhankelijk zijn. Toch krijg je heel veel liefde van hen terug!
Dinsdag 25/03 ben ik gestart in een nieuwe kinderopvang. Ik sta nu als enige studente in deze kinderopvang, op deze manier kan ik nog beter Spaans leren en is er ook wat meer uitdaging omdat ik nu zelfstandig alle activiteiten in handen kan nemen. Het eerste uurtje stage was heel erg vreemd. Nadat ik me had voorgesteld moest ik van de Tia’s gaan zitten. Niemand zei iets tegen mij maar ik hoorde wel dat ze het onderling over mij hadden. Na een uurtje kwam de verantwoordelijke van de kinderopvang er aan en zij stelde allerlei vragen, na een tijdje kwamen er nog andere Tia’s bij zitten en zo geraakten we toch aan de praat. De kindjes moeten erg vaak op een stoel zitten maar zijn al bij al erg braaf. Dit zou in België wel anders zijn!
Morgen moet ik niet naar de kinderopvang wegens het bestrijden van insecten. Ik heb nog geen idee wat de verdere plannen zullen zijn maar ik hoop dat ik toch nog op stage kan. In ieder geval, tot bij de volgende blogpost! PS. er komen binnenkort nog wel meer foto`s op mijn blog, maar door de werken in de Casita is er eventjes geen internet meer waardoor we nu een tijdje naar het internetcafe zullen moeten gaan. Hasta Luego!