Maart | buitenlandsestage

Up in the air and off we go!

Op 1 maart begon dan eindelijk het grote avontuur, al hééééél vroeg aangekomen op de luchthaven en onze bagage ingecheckt konden we vertrekken! Na een lange vlucht van 14,5 uur met tussenstops in Madrid en Quito kwamen we eindelijk aan in het wondermooie Ecuador! Nog even kennis maken met de andere studenten en dan richting ons bed want slaap konden we wel gebruiken.

De volgende ochtend waren we door het uurverschil allemaal al heel vroeg wakker! Zelfs ik was om 7 uur wakker, een wonder! Stilzitten was er niet bij want we zouden vandaag meteen in actie schieten. We gingen met z'n allen de buurt verkennen en wandelden langs de manggrove naar het centrum van de wijk. We vonden de winkel en deden inkopen voor de eerste dagen. Makkelijk bleek dat wel niet te zijn want alles is uiteraard in het Spaans. Na een lekkere lunch met iedereen gingen we langs op de eerste twee stage plaatsen: het kinderziekenhuis waar Célien en Joke stage zullen lopen. De dokter begon meteen in het Spaans een hele uitleg waar de meeste van ons nog niet veel van begrepen ook al knikten we allemaal wel van wel! Daarna reden we door naar de kinderopvang! De stage plaats waar ik samen met Loes en Geraldine sta. We bezochten twee vestigingen en besloten dan om eerst een weekje in de tweede te proberen en dan naar de eerste te gaan om tot slot te vergelijken. Ondertussen zijn onze plannen al veranderd omdat we het daar zo naar onze zin hebben, gaan we er waarschijnlijk langer blijven. Maar meer info hier over zal ik nog wel posten op de blog!

Na het bezoeken van de stageplaatsen besloten we nog even de toerist uit te hangen en naar een uitzichtpunt over de stad te rijden, geweldig! In alle richtingen kon je kijken en de stad bleef maar komen en komen! Daarna reden we nog verder naar de rivier en gingen we met z'n allen iets drinken! Heel gezellig, een geslaagde dag!

Dinsdag 3 maart bezochten we het andere ziekenhuis de stageplaats van de andere twee verplegers: Laura en Kristof. Helaas hebben we hier weinig van het ziekenhuis kunnen zien omdat ze er pas later naartoe mogen. Nu werden we enkel verwelkomd in een kantoortje. Berten, Ilona, Loes, Geraldine en ik beslisten niet mee naar binnen te gaan maar het plein te verkennen tot ze terug waren. We zagen een geweldig mooie kerk. De deuren stonden open, de muziek stond op volume 50 (het leek wel een rockconcert) en er was een viering aan de gang! Er zaten veel mensen in vergelijking tot bij ons.

Wanneer ze terug waren zijn we naar het weeshuis gereden, een geweldige plaats! We kregen een uitgebreide uitleg van Ricardo, die ons enthousiast over al zijn projecten vertelden. Hij leidt niet alleen het weeshuis maar heeft ook een project opgestart waarbij hij straatbendes een microkrediet geeft waardoor ze een bedrijfje kunnen opstarten. Daardoor heeft het aantal bende moorden van 20-30/maand kunnen terugdringen naar 0. Heel knap wat die man allemaal doet! De kinderen slapen er allemaal in grote slaapzalen en waren heel blij om ons te zien! Ilona en Berten zijn inmiddels al op stage geweest en waren laaiend enthousiast, heel fijn om te zien!

Later op de avond namen we nog de bus tot aan de stageplaats zodat we wisten welke bus we moesten nemen en hoe we er konden geraken,een hele geruststelling. De bus is hier totaal niet duur, maar 0.25 dollar! En uitstappen of opstappen kan je doen waar je maar wil, echt ongeloofelijk!

Woensdag was het dan de grote dag, voor het eerst op stage! Heel spannend! We namen de bus en stapten net op tijd uit! Daarna gingen we vol enthousiasme naar onze stage plaats. We kwamen er aan en ze begonnen tegen ons in het Spaans te spreken, we begrepen er niks van! Na een tijdje kwamen er kindjes aan en liep het wat meer los, zij spreken immers ook nog niet zo goed Spaans! ;) De begeleidster waren heel benieuwd naar wie wij waren en ze proberen een gesprekje met ons aan te gaan, met veel handgebaren en foutjes is dat dan ook gelukt! De kindjes aten eerst een koekje en dronken een drankje, vervolgens zongen we liedjes, gingen ze in de douche en daarna kregen ze een maaltijd. Ook wij kregen te eten: soep, rijst met pasta en een groenten/fruitsapje. Daarna zat de stage dag erop en gingen we naar huis! Een plonsje in het zwembad en eten klaar maken voor de anderen! Nog een spelletje spelen en dan weer gaan slapen want de volgende dag was er weer een nieuwe dag stage!

Vandaag was er weer een nieuwe dag! Weer met veel enthousiasme gingen we naar stage, vandaag waren er meer kindjes dan gisteren. Het was precies de zoete inval! Vandaag kwam er ook een poppenkast langs! Zelfs met een superheld! :) Het Spaans liep al iets vlotter dan gisteren, er is goede hoop! Nu nog wat voor school werken en dan morgen weer naar die schattige pagaderkes!

Adois! Tot het volgende blog bericht!!

UPDATE 1

UPDATE 2

The real start of the adventure

Vrijdag 6 maart kwamen we op stage aan en stond er ons een grote “surprise” te wachten. Hoewel het al kwart voor 8 was en er op dat uur normaal gezien al wel wat beweging te zien is in de guarderia, was dit nu niet het geval. De poort was ook nog op slot en we dachten het misschien een vakantiedag was of dergelijke. We beslisten toch nog eventjes te wachten en uiteindelijk kwam Anna op het ecuadoriaanse tempo aan. Ze deed de deur open en we waren heel verrast, heel de guarderia stond op zijn kop! Vandaag zouden er geen kindjes komen, vertelde ze ons omdat we gingen schilderen! Wat eerst oranje was, zou nu wit moeten worden. Vol enthousiasme begonnen we te schilderen maar dat enthousiasme verminderde al snel nadat we merkten dat de verf zo sterk verdund was met verfverdunner dat we 4 keer over hetzelfde stukje muur moesten gaan om het wit te krijgen. Toch schilderden we (dapper) verder en na een dagje hard werken was het volgens de andere tia’s: basta! Of genoeg geweest, hoewel het oranje nog achter het wit doorscheen waren zij tevreden en wij dus ook! Nog snel een hapje eten met de twee laatste overgebleven collega’s bij mujers de lucha (de overkoepelende organisatie die ook verantwoordelijk is voor de kinderopvang) en dan kon het ‘fin de la semana’ beginnen!

Op zaterdag 7 maart was het tijd om de omgeving te gaan verkennen en waar konden we dan beter beginnen dan in het centrum van Guayaquil? We namen “taxi Hilde” tot aan het leguanen park en liepen tussen tientallen leguanen! Ik heb er zelfs eentje kunnen aaien. Dat was toch maar een gek gevoel! Daarna brachten we een bezoekje aan de kathedraal vlak tegenover het park. Ook nu weer stonden de deuren wagenwijd open en kon iedereen zomaar binnen en buiten lopen. Daarna bezochten we de Malecon, een grote wandeldijk langs de Guayas met winkeltjes, barretjes en restaurantjes. Heel gezellig! Onder de Malecon hebben ze een hele grote parkeergarage gemaakt om het parkeerprobleem in de stad op te lossen, heel slim gezien! Misschien een ideetje voor in België? J We wandelden de dijk verder af tot we een prachtig zicht op de huisjes van las speñas hadden! Echt mooi! Maar na een beklimming van 440 trappen kwamen we aan bij de vuurtoren waar we een geweldig zicht over de stad én las speñas hadden. Na die beklimming hadden we wel een cocktailtje verdient! Een betere afsluiter van de dag valt er niet te bedenken!

Op zondag 8 maart zijn we naar Isla Santay geweest. Een mooi eiland dat in de Guayas ligt met maar een 200 tal bewoners. Via een loopbrug over de Guayas kan je het makkelijk bereiken. Een eiland vol rust en mooie natuur! Maar vooral krokodillen! We genoten van een rustige dag op het eiland en sprongen na afloop het lekkere coole zwembad in! Mijn batterijen waren weer helemaal opgeladen voor een nieuwe stage week!

Na 3 dagen observeren in de kinderopvang vonden we het op maandag 9 maart wel weer eens tijd voor wat actie! Dus besloten we om naamrolbal te spelen met de kinderen! We waren alle drie heel enthousiast en wilden graag gaan spelen. We gingen met enkele kindjes dan in de ‘speelkamer’ zitten en waren heel leuk aan het spelen toen we alles weer moesten opruimen waarschijnlijk omdat het drukker was dan gewoonlijk of door een foutje in de communicatie waardoor we niet konden zeggen wat we juist met de kindjes wilden doen. Het Spaans is en blijft een uitdaging iedere dag opnieuw, dat was weer maar eens bewezen! We zaten ’s avonds met z’n allen samen en bespraken hoe we het gingen aanpakken en wat we anders gingen doen. We beslisten op dinsdag te gaan dansen met onze ecuadoriaanse vriendjes op gekke liedjes zoals het vliegerlied, de hoki poki en zo meer!

Dinsdag was het dan zo ver! We gingen dansen! We namen de cd-speler en begonnen met z’n drieën te dansen. Zowel de kindjes als de andere juffen keken eerst maar wat twijfelachtig maar na een tijdje kwamen ze dan toch mee doen! Een hele opluchting! Bovendien kwam Hilde ook langs om een stuk van de poppenkast te zagen en om onze plannen voor de guarderia uit de doeken te doen. Want ons Spaans is natuurlijk nog niet op en top! We wilden graag schilderen en een voelmuur maken. Benieuwd wat ze van ervan zouden vinden waren we alle drie maar gelukkig waren ze heel enthousiast! En wij ook! We gingen diezelfde namiddag nog naar de Rio Centro (het Wijnegem Shopping Centrum van hier) om verf te gaan halen. We kozen verschillende kleurtjes en een hoop verfborstels! We waren helemaal om ertegenaan te gaan!

Woensdag 11 maart begonnen we dan met schilderen! Eerst was er weer die twijfelende start en de ietwat wantrouwige houding van de tia’s ten opzichte van ons plan maar al snel namen ze ook een verfborstel in de hand en begonnen mee te verven. Het werd een leuke dag en we zagen snel resultaat van onze werkzaamheden! Na afloop van de dagen waren we moe maar trots op ons werk. Wel konden we nog eens een keertje terug naar het Rio Centro omdat we zwarte, rode en witte verf tekort kwamen. De extra verf stond ’s avonds klaar en we hadden er zin in om de komende dagen verder te schilderen.

Zowel donderdag als vrijdag schilderden we verder. De andere tia’s van de kinderopvang hadden ondertussen ook de verfmicrobe te makken want er verschenen steeds meer tekeningen op de muren. Er leek zelfs geen einde aan te komen! Het waren twee heel productieve dagen en we sloten met een lekkere cocktail Casita de week af!

Zaterdag 14 maart vertrokken we op een weekendje naar de haciënda. Dat is het landbouwproject van Eslabon Social. Het was back to basics op de haciënda maar zo leuk! Na een bumpy ride in het minibusje en pick-up en een stevige wandeling kwamen we aan bij de haciënda! Wat een prachtig uitzicht! En er waren zalige hangmatten om de dag in door te brengen. Maar waarom het back to basics was? Het water moest aangevoerd worden vanaf een irrigatiesysteem een eindje verderop. En de elektriciteit? Die verkregen we via een grote generator. Na een dagje zalig vertoeven in de hangmat, met af en toe een dutje tussendoor, hielden we ’s avonds een BBQ met iedereen! Heel erg leuk en gezellig! We sloten de avond goed af met een kampvuur en kropen, goed voorzien van de muggenmelk, ons bedje in.

Zondag werd ik wakker met een geweldig uitzicht! Dat was echt puur genieten! Lekkere wentelteefjes kregen we als ontbijt. Een beter begin van de dag kan je je niet voorstellen. Daarna luierden we nog even wat verder in de hangmatten en sommige onder ons deden een toertje op het paard van Sebastiaan. Een hele beleving! Tegen de middag werden we terug opgepikt door Giovanni die ons veilig weer terug naar de casita bracht. Eenmaal hier aangekomen vanuit de complete rust van het platte land, belandden we zomaar pardoes in een echt ecuadoriaans familiefeest. Een hele belevenis! Druk, druk, druk en kindjes overal! Na een lekkere hamburger hier uit de straat ben ik op tijd in mijn bedje gekropen, om mijn batterijen op te laden voor de volgende week!

Vandaag hebben we voor de eerste keer gekleurd samen met de kindjes van de guarderia. El leon (de leeuw) werd door vele kindjes kleurrijk ingekleurd. Toch nadat ze hadden ontdekt waar zo een potlood nu eigenlijk voor dient en wat de boven en de onderkant is! Het leverde een mooi resultaat op! We zijn ook al naar de winkel geweest voor zout en bloem om morgen samen met de kindjes zoutdeeg te maken. Ik ben benieuwd wat voor nieuwe en uitdagende situaties dat voor hen zal opleveren! Ik heb alvast zin in morgen!

i Hasta la proxima!

UPDATE 3

Try, explore, fail and retry

i Hola mi amigos de Belgica!

Hier is alweer de derde update uit het mooie Ecuador! Er is weer een week voorbij gegaan dus hoog tijd om jullie weer op de hoogte te brengen van mijn nieuwe avonturen, ervaringen, ontmoetingen, …

Op dinsdag 17 maart namen we ’s ochtends de bus in de gietende regen! Wat afkoeling is hier altijd wel welkom, maar liefst wel niet als wij erdoor moeten. Na een busrit moesten we nog een heel stuk te voet naar de kinderopvang. En dit lukte ons niet met droge voeten! De hele straat stond onder water! Toen we waren opgedroogd, gingen we in de kinderopvang aan de slag met speeldeeg. Alle kindjes aan tafeltjes en het spelen kon beginnen. Eerst wisten ze niet goed wat ze hier mee moesten of konden doen. En hoewel ik verschillende keren heb gezegd dat het niet om te eten is, werd er toch ook druk van geproefd! Ach ja, dat schuurt de maag zeker? J Na een tijdje gingen ze dan aan het kloppen, rollen, draaien, … Geweldig om te zien! Een kindje was wel heel erg creatief met het speeldeeg. Zij maakte er een clownsneus van. Daarna kwamen er nog wenkbrauwen en een snor bij! Echt geweldig om te zien! Het was een geslaagde dag! We beslisten om het speeldeeg in de guarderia te laten en het morgen nog eens opnieuw te doen omdat ze het zo leuk vonden!

Woensdag 18 maart wilden we dus graag verder doen met het speeldeeg maar dit bleek verdwenen te zijn. Aangezien ons Spaans niet altijd even duidelijk is, denken we dat ze begrepen hebben of het bij hen in de vuilnisbak mocht. Ach ja, geen rampen gebeurd! We begonnen dan maar na te denken waar we de guarderia nog mee konden helpen wat materiaal betreft. We dachten meteen aan wc-papier, zeep, vochtige doekjes, … wanneer je met kleine kindjes werkt, lijken deze dingen misschien onmisbaar maar hier hebben ze dat niet. We maakten een heel lijstje en besloten dit later te gaan kopen in de Rio Centro. Tijdens het douchen ontdekten we dat veel kinderen last hadden van neten en luizen. Een luizenshampoo stond dus al heel snel bij op onze winkellijst! Tijdens het eten kwam Hilde de puzzels brengen die we hebben proper gemaakt vanuit het schooltje aan de overkant. Het zou een hele opgave worden om alle puzzelstukjes weer bij de juiste puzzel te krijgen, maar dat was een opdracht voor de volgende dag! We kregen privé vervoer naar huis door “taxi” Hilde, het was eens een keertje iets anders dan de bus! In de namiddag gingen we nog naar de Rio Centro, waar we al onze inkopen deden. En hoewel ik heel graag winkel, leek deze winkeltrip maar te duren! In de gietende regen maar met al onze boodschappen, kwamen we terug aan in de Casita! Ik was alvast benieuwd naar de reacties van de tia’s donderdag! Een welgemeende dankjewel aan alle mensen die wafels kochten, croques kwamen eten of zomaar een bijdrage leverden! Dit was mogelijk dankzij jullie!

Donderdag 19 maart namen we gekke bolletjes en de nieuwe materialen mee naar stage. De tia’s waren heel enthousiast en heel blij met de dingen die we hadden meegebracht! Na het voormiddag tussendoortje gingen we met de kinderen aan de slag. De oudste kleuters moesten deze per kleur op de juiste kleur in de vlinder plakken. Maar dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan, want ieder bolletje was volgens hen geel! De jongste kleuters mochten ze gewoon op de vlinder op de schildpad plakken. Een leuke activiteit met een leuk resultaat! We hingen ook een wasdraad door iedere “klas” zodat we de tekeningen van de kinderen kunnen ophangen. Toen dat klaar was, was het pas echt tijd voor het grote werk van de dag, namelijk luizen uitkammen en wassen met luizenshampoo. Een hele karwei waarbij ik het soms al voelde kriebelen bij mezelf ook! Gelukkig waren we op tijd klaar voor het eten. Ze vertelden ons dat er vrijdag en maandag geen kindjes zouden zijn omdat ze gingen schilderen. We moesten pas om 9 uur in de guarderia zijn. Weer een dagje schilderen maar daar zijn we ondertussen al in getraind!

Vrijdag gingen we met onze verfkleren in onze zak naar de guaderia, helemaal klaar om te schilderen. Toen we daar aankwamen, zaten alle andere tia’s gewoon tegen de muur. Er was nog geen verf of verfborstels te bespeuren. Maar we dachten dat deze misschien nog moest komen. Na een tiental minuten word er ons de vraag gesteld of we wiskunde leuk vinden. Er komen 3 verschillende antwoorden van ons met drie. En dan word er de vraag gesteld of we hen geen wiskunde les kunnen geven. Het was eigenlijk niet echt een vraag want de wiskunde boek werd snel in onze richting doorgegeven en er kwam een groot papier tegen de muur als bord. We losten vraagstukken op maar in het Spaans is dit nog niet altijd even makkelijk. Ik legde hen ook de regel van drie uit maar de meesten onder hen moesten hier toch eventjes over nadenken. In het gebrekkig Spaans wiskundeles geven, het was één van de grootste uitdagingen tot nu toe! Toen de verantwoordelijke van de kinderopvang kwam vroegen we haar of het goed was als we alle drie apart zouden gaan staan. Op die manier konden we ons Spaans nog wat meer oefenen. Voor haar was dat in orde. Geraldine zou de komende twee weken in een andere kinderopvang staan, Loes in het weeshuis en ik in de huidige kinderopvang. Daarna stelde we haar de vraag of we maandag niet mochten gaan observeren in het weeshuis aangezien we ons afstudeerproject doen rond opgroeien zonder je biologische ouders en het ons een beter gebruik van tijd leek dan weer te gaan schilderen. Dat laatste hebben we natuurlijk niet gezegd! J Voor haar was het in orde! Vrijdag avond was het dé moment voor een rustig avondje uit. Onder het mom van ons Spaans oefenen gingen we enkele andere studenten naar de cinema. We gingen naar Assepoester kijken, die hier trouwens Cenicienta heet! Een leuke film die voor een feelgood moment heeft gezorgd! We waren helemaal klaar voor het weekend.

Op zaterdag 21 maart vertrokken we voor een weekendje naar de zee. Na een 1,5 uur rijden kwamen we aan bij Puerto Encabao. Een rustig vissersdorpje waar ze iedere dag gaan vissen op scampi’s. We aten eerst onze picknick op aan de prachtige vuurtoren en reden daarna door na het hostel. Een surfershostel van een Zweedse mevrouw en een Ecuadoriaan. Echt een plaats om tot rust te komen, met hangmatten en een geweldig uitzicht. We lieten de bagage achter en gingen in onze bikini naar het strand, klaar voor een dagje genieten van de zon. Ik genoot van een lekkere cocktail, het warme zeewater en de zon! ’s Avonds bleek wel dat ik nét iets te veel van de zon had genoten want ik was rood. Na een douche om het zeewater weg te spoelen, genoot ik nog van de mooie zonsondergang en gingen we met z’n allen lekker eten! Een ijsje mocht natuurlijk achteraf niet ontbreken en was de perfecte afsluiter van de dag!

Zondag gingen we surfen in Playas, een meer toeristische badplaats hier aan de kust. Maar wel de ideale surfplek! We kregen theorie in het zand en daarna was het tijd voor het echte werk! Hop het water in! Het was een geweldige ervaring! Dat wil ik zeker nog eens een keertje doen! Maar super moe word je er wel van! Op de terugweg naar de Casita was het dan ook veel stiller in het busje dan op de heenreis. We hadden allemaal genoten van een zalig weekend aan de costa!

Maandag 23 gingen we naar het weeshuis om een dagje te observeren. Heel spannend allemaal! We waren nog maar juist binnen en de kinderen kwamen al naar ons toe gelopen. We speelden mee spelletjes met hen, deden mee workshops, aten samen en hielpen bij het douchen. Deze kinderen konden al heel wat meer zeggen dan in de guarderia, wat de uitdaging nog wat groter maakte. We gingen ook samen met hen kijken waar ze sliepen, waar zij hun tijd doorbrengen, … Het was een heel leuke en boeiende ervaring maar ook wel moeilijk wanneer je begint na te denken wat deze kinderen allemaal hebben meegemaakt. Griselda, de directie van het weeshuis, heeft ons ook wat meer informatie kunnen geven over adoptie en pleegzorg hier in Ecuador! Hier kunnen we weer verder mee aan de slag in ons afstudeerproject. Het was een lange dag maar ik kijk al ongelofelijk uit naar mijn twee weken in het weeshuis!

Dinsdag was het dan zo ver, voor de eerste keer alleen in de guarderia heel spannend allemaal! Ik nam parels mee om te rijgen en hier bleven ze een tijdje heel gefascineerd mee spelen! Het was een leuke dag! En ik krijg ook echt het gevoel dat ik me meer en meer kan uitdrukken in het Spaans! Het was een hele leuke dag! Vandaag zijn er plannen in de maak geraakt om een piñata te maken met de kindjes in de guarderia, dus word vervolgd!

Woensdag zijn we aan het stempelen gegaan! Ze waren gefascineerd en leken niet te stoppen! De puzzels werden afgemaakt en de laatste luizen werden vandaag hopelijk uitgeroeid!

Momenteel zijn ze aan het werken aan het internet in de casita dus soms zijn we even onbereikbaar maar geen paniek daar in het verre België want hier is alles oke!

i Hasta la proxima !

UPDATE 4

Happy!!

i Buenos dias !

De eerste maand is voorbij gevlogen! Hoe de laatste dagen van de eerste maand nog verliepen hier in het (drukkend) warme Ecuador, kan je hieronder lezen!

Op 25 maart was het weer een gewoon stage dagje. We gingen wel iets helemaal anders doen dan wat we tot dan toe gedaan hadden! We gingen stempelen met onze vingers. Ik zette een bordje met verf op tafel en toen ik liet zien wat we gingen doen, reageerden de meeste kleuters eerst twijfelachtig. Maar toen ik zelf ook druk aan het stempelen ging, volgden ze allemaal. Het was geweldig om te zien hoe ze eerst twijfelend aan de slag gingen en daarna steeds zelf zekerder aan het stempelen gingen. Na een tijdje vonden sommigen het zelfs zo leuk dat ze beslisten dat de tafel ook wel een likje verf kon gebruiken. Enthousiasme is top maar dat was nu ook weer niet de bedoeling!

Donderdag 26 maart ging ik samen met de kleuters een piñata maken. Omdat er hier nergens behangerslijm te vinden is (raar maar waar, ze verven hier alles!) vertelde Hilde mij dat je hetzelfde kon doen met bloem. Dat ging ik uitproberen en inderdaad het werkte! De kleuters scheurden, plakten, scheurden nog meer, … En zo ging het door tot de ballon helemaal vol was! We maakten er drie en legden deze te drogen op het koertje. Maandag zouden we ze gaan schilderen! Ik keek er al naar uit! Maar… ik zat nog maar net op de bus richting de casita toen ik besefte dat ik de piñatas buiten had laten liggen. Duimen voor een droog weekend dan maar, meer zat er niet op!

Vrijdag 27 maart was het geen stage omdat ze in de guarderia gingen spuiten tegen de insecten (lees: kakkerlakken). We besloten deze dag nuttig te gebruiken en gingen kijken in een school waar we bij het begin van het schooljaar stage zouden kunnen lopen. Met een Spaanse voorstellingsbrief in de hand, gingen we de schoolpoort binnen. We keken rond en ontmoette de leerkrachten! Het leek een leuke plaats om onze laatste stage weken door te brengen! Maar na een gesprekje met de leerkrachten bleek dat er op de school een nieuwe directie was gekomen die onze aanwezigheid niet zo zou appreciëren. We vertrokken dan maar op weg naar het weeshuis om informatie te sprokkelen voor ons afstudeerproject. Daar werden we getraind het ‘gewoon effe wachten’. Maar ons geduld werd beloond met twee documenten vol informatie! Nu nog vertalen!

Zaterdag 28 maart waren we uitgenodigd op een feestje in het weeshuis. De kinderen traden op en er waren verschillende lokale beroemdheden aanwezig. Zo hebben we bijvoorbeeld miss Ecuador gezien! Na het optreden in het weeshuis zouden we normaal gezien meteen vertrekken naar Isla Puna. Maar door de zware regenval ging dit uitstapje niet door. We gingen dan een kijkje nemen in de artisanale markt en trakteerden ons zelf op een lekkere cocktail of twee in las speñas. Daarna werden we uitgenodigd bij iemand van het weeshuis thuis, die voor ons enkele muzikanten had uitgenodigd. We zongen mee met de gitaar, dronken een lekkere cocktail en spraken een mengeling van Spaans en Engels tot in de vroege uurtjes!

Zondag was het tijd om een klein beetje uit te slapen maar ook weer niet te lang want we zouden naar baños San Vicente. Een natuurlijk kuuroord op 1,5 uur rijden van Guayaquil! We gaven onszelf een zalig modderbadje, sprongen in de douche en ontspanden heerlijk in het natuurlijk bubbelbad dat verwarmd werd door een vulkanische bron. Als afsluiter van de dag kregen we een massage met aloë vera. Het deed deugd maar bij de massage in slaap vallen zat er niet in! J Heerlijk ontspannen konden we aan de nieuwe week beginnen.

Op maandag 30 maart begon ik aan mijn laatste stage week in deze guarderia. Vanaf volgende week zal ik niet langer tia Laura zijn maar wel mami Laura in het weeshuis. Op maandag ging ik met de oudste kleuters aan het knippen en de jongste oefenden nog eens op het scheuren. We scheurden allerlei kleine stukjes in verschillende kleuren. Daarna gingen we deze in het hartje plakken. Het begrip in en niet eruit was voor de meeste nog een moeilijke opgave! J Oh ja, en hoe het met die piñatas is afgelopen? Die waren door de hevige regenval gereduceerd tot pulp. Jammer maar ik heb mijn lesje voor de volgende keer wel geleerd!

Dinsdag gingen we vlinders maken met onze handomtrek. Het werden kleurrijke vlinders in verschillende maten en vormen! Ook nam ik een puzzel speel mat mee, dit vonden de kleuters heel leuk! Ze maakten verschillende vormen en soorten, haalden alle letters eruit en probeerde ze er ook weer terug in te stoppen (al was dit vaak veel moeilijker!). De kleuters kregen maar geen genoeg van de puzzel mat en het deed me echt deugd om hen voor de eerste keer in die weken eens écht te zien spelen!

Vandaag, 1 april, maakten we een spaghetti ketting. De kleuters oefenden nog eens op het rijgen ook al was het door de draad wat moeilijker dan de vorige keer! Maar na een knoopje gingen de meesten druk aan het rijgen. Wanneer de kleuters klaar waren met rijgen, toverde tia Laura nog een zilver kleurtje op de ketting. De meisjes straalden met hun nieuwe ketting. Na het rijgen las ik voor de eerste keer een Spaans boekje voor! Dit was moeilijker dan ik had verwacht, gelukkig had ik een flinke kleuter die mijn uitspraak maar al te graag verbeterde! J Daarna gingen we nog aan het dansen en leerde juf Laura ‘estrellita dónde estás’ zingen. Het was een leuke maar vermoeiende dag!

Morgen gaan we ten voordele van de kinderopvang eten verkopen van deur tot deur. En ik ga de kindjes ook schminken! Ik kijk al uit naar de fleurige gezichtjes die morgen de deur uit gaan lopen.